Chodziło nie o konkretne zdanie, lecz o konkretny kontekst składniowy - sytuację, w której po formie zaimka wskazującego "ta" występuje rzeczownik w bierniku. W podanym przez Ciebie przykładzie sytuacja jest inna, gdyż rzeczownik "łódka" występuje tu w narzędniku... Czyli:Napisałeś, że pisemnie możemy użyć wyłącznie formy "tę", a ustnie "tę" oraz "tą". Rozumiem, że chodziło tylko o to konkretnie zdanie, bo nie napiszemy przecież "Popłynąłem tę łódką."?
M. ta książka / łódka
B. tę książkę / łódkę
N. tą książką / łódką
Jeżeli cytat wpleciony jest w zdanie główne, to wręcz przeciwnie - ostatnią kropkę w cudzysłowie pomijamy, a pozostawiamy kropkę zamykającą zdanie główne... Jeżeli zaś cytat w cudzysłowie nie jest wpleciony w zdanie główne, to oczywiście kończymy go kropką, jeżeli ona w tym miejscu występuje w tekście źródłowym.I druga sprawa. Wiem, że jeśli zdanie kończy się cudzysłowem, który zawiera zdanie kończące się kropką, to kropkę w zdaniu głównym pomijamy - przykład z łódką:
(...) nie napiszemy przecież "Popłynąłem tę łódką."
Znak zapytania zostawiamy, tylko obecność tej kropki w cudzysłowie wydaje się zbyteczna. A co w sytuacji odwrotnej, czyli gdy cytat kończy się znakiem zapytania lub wykrzyknikiem, a główne kropką? Wtedy znaki kończące cytowane zdania pozostawiamy w cudzysłowie, a kropkę kończącą zdanie główne stawiamy po nim.A co jeśli zdanie główne kończy się pytajnikiem, jak w drugim zdaniu tego posta?